Zamek w renesansowym stylu był wybudowany prawdopodobnie w II połowie XVI w. Przez 300 lat zamieszkiwali go członkowie znanego szlacheckiego rodu Skrbenských z Hříště i Šenova. Najsłynniejszym z nich był Charles Francis Skrbenský, członek tajnej rady, wojewoda i marszałek Księstwa Cieszyńskiego, budowniczy świątyni Opatrzności Bożej.
Zamek był dużą zwartą murowaną, jednopiętrową budowlą z dwudziestoma czterema komnatami, bogatą biblioteką oraz kolekcją cennych obrazów. Od 60-tych lat XIX w. nie był zamieszkany. Stopniowo popadał w ruinę, do czego przyczyniła się także armia węgierska, która stacjonowała na zamku w 1917 roku. Od r.1927 do 50-tych. lat XX w. był stopniowo wyburzany. Z wielkiego zamkowego terenu zachował się jedynie budynek byłego administratora. W budynku prawdobodobnie z XVII w. mieści się obecnie szkoła artystyczna, którą administruje od roku 1994 miasto Šenov. Na fasadzie budynku znajduje się graffiti, które wykonał artysta malarz V. Wünsche.

Dominantą wsi jest zamek, dziedzictwo kulturowe i sztuki architektonicznej, ale także przykładem na to jak żyła i mieszkała ówczesna szlachta. Budowniczy zamku nie są znani. Ten zachowany do dziś kazał wybudować w XVIII w. Karel Václav Beess z Chrostiny. Wykonany, jako jednokondygnacyjny budynek w barokowym stylu. W pierwszej połowie XIX w. zamek został przebudowany według projektu wiedeńskiego architekta Josefa Kornhäusela a pod koniec XIX w. dobudowano drugie piętro. Zamek był siedzibą właścicieli majątku - rodziny Beessů, którzy w okresie zimowym przebywali w Wiedniu a w sezonie letnim wracali z powrotem do Hojnika. Właściciel ziemski Jiří Beess był ostatnim członkiem rodu, który żył na hojnickim zamku. Wielu członków rodu zrobiło karierę w urzędach dworskich księstwa cieszyńskiego w XVIII i XIX w. i zostali tu także po upadku Austro-Węgier. Na lokalnym cmentarzu katolickim, Beesowie zbudowali rodzinny grobowiec, w którym pochowanych jest wielu członków tego rodu.

Po 1945 roku cały majątek tej rodziny został skonfiskowany. Po 1948 roku pozostała część majątku ruchomego została przewieziona do depozytu na zamek Šternberk na Morawie, gdzie pozostawał do 1999 roku. Ponad 200-stu letnią historię zamku zamyka akt nacjonalizacyjny. Zamek pozostaje niemym świadkiem starych czasów i rządzącego prawa, a także historii jednego z najważniejszych śląskich rodów szlacheckich (Beessów z Chrostiny), który pozostawił po sobie niezatarty ślad w dziejach Księstwa cieszyńskiego.

Obecnie nowy właściciel przeprowadza rekonstrukcję obiektu, który jest niewątpliwie częścią dziedzictwa kulturowego regionu.

W prawo od cmentarza po drugiej stronie ulicy stał kiedyś łowiecki zameczek hrabiego Pražmy. Zbudowano go około 1660 roku. Forma zamku nie jest znana, ale mówią o niej wiele plany i istniejące mapy ziemi cieszyńskiej z 1780 roku oraz opis, który pojawia się w urbáři - (spisie powinności poddanych wobec panów) z 1664 roku. Można przyjąć, że zamek był piętrowy. Miał osiem pokoi, kuchnie, wieżę z kaplicą i wiele innych pomieszczeń. Obok znajdowało się pomieszczenie dla psów oraz miejsce do przechowywania złowionej zwierzyny. Zameczek wybudował prawdopodobnie František Eusebius hrabia z Oppersdorfu, syn Jiřího z Oppersdorfu, budowniczego kościółka na Prašivé. Nie wiadomo dokładnie, kiedy zamek przestał istnieć. Przed 1798 rokiem właściciele - Pražmové, wynajmowali pomieszczenia zamku pięciu - sześciu rodzinom pracowników zatrudnionych w majątku a także mieszkali tu służący. Ostatnia wzmianka o zameczku pochodzi z 1804 roku. Na mapie katastralnej z 1836 roku już nie jest zaznaczony. Na drewnianej tablicy informacyjnej, wykonanej w pracowni stolarskiej pana Bakoty, możemy zobaczyć jak prawdopodobnie w przeszłości wyglądał zameczek.

Miejsce: 739 46 Hukvaldy

Kontakt: +420 558 699 323

www.janackovy-hukvaldy.cz

Pierwsza pisemna wzmianka o zamku pochodzi z roku 1285. W ciągu najbliższych czterech wieków biskupi Ołomunieccy rozbudowali Hukvaldy w ciężką twierdze z pięcioma strzelniczymi basztami, co okazało się skuteczne przy odparciu oblężenia Duńskiego i dwóch oblężeń Szwedzkich w ostatnim okresie wojny trzydziestoletniej. Po pożarze z roku 1762 zamek opustoszał. Dziś są to częściowo odnowione ruiny, jedne z największych w Czeskiej Republice. Sylwetkę zamku określają długie zamkowe mury przeplatane basztami górującymi nad całością. Na teren zamku wchodzimy po zwodzonym moście przerzuconym nad fosą oraz bramę osadzoną w zamkowym murze. Zamek wewnętrzny składa się z trzech skrzydeł połączonych z murami i wierzą. Zachowane zostały pomieszczenia znajdujące się na parterze we wschodnim skrzydle Zachodnie skrzydło służyło, jako biskupia rezydencja. Do spacerów posłuży nam rozległy park, w którym znalazł inspirację także czeski genialny kompozytor Leoš Janáček. W przyległym parku w naturalnym amfiteatrze regularnie odbywa się festiwal muzyczny "Janáčkovy Hukvaldy". W amfiteatrze były wystawione wszystkie dzieła operowe Janaczka, opery Bedřicha Smetany i Antonína Dvořáka. Wystawiono tu także operę Nabucco Giusseppe Verdiego.