Miejsce: Sucha Beskidzka

Kontakt: ul. Zamkowa 1, tel:( 33) 874 13 03, fax (33) 8741303, www.zameksuski.pl

Renesansowy zamek w Suchej Beskidzkiej, magnacka rezydencja kolejnych właścicieli dóbr suskich: Castiglione-Suskich, Komorowskich, Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich. Nazywany często "Małym Wawelem" ze względu na podobieństwo (zwłaszcza dziedzińca) do krakowskiego zamku królewskiego. Prawdopodobnie na tym samym miejscu istniał wcześniej drewniany dwór Słupskich, który uległ jednak zniszczeniu w pożarze. Właściwe początki zamku suskiego należy wiązać z osobą Kaspra Suskiego, który postawił (prawdopodobnie w latach 1554-1580) na tym samym miejscu kamienny dwór o charakterze obronnym. Jego pozostałości stanowią obecnie część rozbudowanego później południowego skrzydła zamku. Znany jest jeden z ówczesnych architektów - Gregorius Kaczorowski, który był zatrudniony przy budowie zamku w 1580.

Miejsce: Pszczyna

Kontakt: ul. Brama Wybrańców 1, Tel.: +48 (32) 210 30, www.zamek-pszczyna.pl

Zamek pszczyński, dawna rezydencja książąt Hochberg von Pless ? klasycystyczny pałac magnacki w Pszczynie który wraz z 48 ha parkiem tworzy zespół pałacowo-parkowy. W Zamku mieści się muzeum wnętrz: Państwowe Muzeum Zamkowe w Pszczynie. Muzeum zamkowe otwarto 9 maja 1946. W piwnicach zamku ulokowana jest zbrojownia (otwarta dla zwiedzających 12 maja 2009). Prezentowane są w niej zbiory, z których najstarsze pochodzą z XVI wieku, najmłodsze zaś - z początku XX wieku. Wśród nich znajdują się m.in. miecze katowskie, lance kawaleryjskie, ryngraf z czasów Konfederacji barskiej czy zbroje samurajskie.

Miejsce: Żywiec

Kontakt: ul. Zamkowa 2, Tel.: (033) 861 21 24, staryzamek@muzeum-zywiec.pl

Budowę obiektu przypisuje się książętom oświęcimskim lub Mikołajowi Strzale h. Kotwicz ( I poł. XV w.). Najstarsze gotyckie założenie z I poł. XV w. składało się z pojedynczej wieży mieszkalnej oraz drewnianych zabudowań, otoczonych ziemnym wałem oraz płytką fosą. Za czasów panowania rodziny Komorowskich zamek uległ kilku poważnym zmianom w wyglądzie. Pod koniec XV w. budowla stała się obronną fortecą ( cztery wieże mieszkalne z dziedzińcem wewnętrznym, mury obronne z czterema narożnymi basztami). W styczniu 2005 roku Stary Zamek stał się siedzibą Muzeum Miejskiego w Żywcu.

Miejsce: Bielsko-Biała

Kontakt: ul. Wzgórze 16a, Tel.: 033 822 06 56, www.muzeum.bielsko.pl

Najstarsza i największa zabytkowa budowla Bielska-Białej, położona we wschodniej części Starego Miasta. Został wzniesiony w XIV wieku staraniem księcia cieszyńskiego Przemysława I Noszaka i przez kolejne stulecia służył, jako jedna z siedzib Piastów cieszyńskich. Jest typem zamku miejskiego od początku włączonego w system fortyfikacji Bielska i będącego zarazem najsilniejszym elementem jego obwarowań. Pełnił także rolę śląskiej warowni granicznej, strzegąc granicy dzielnicowej i państwowej na Białej.

Przyciąga z daleka bogato zdobioną fasadą. Eksperci i miłośnicy sztuki z pewnością docenią czystość stylu, co czyni go jednym z klejnotów architektury renesansowej architektury w północnych Morawach i na Śląsku.

Siedzibą właścicieli wsi była pierwotnie średniowieczna twierdza. Zmianę przyniosło przybycie pana Jaroše Syrakovského, wyższego urzędnika na Hukvaldech, w roku 1559. Postanowił zbudować wygodny i reprezentacyjny dom rodzinny wykonany w duchu renesansu. Powstał w ten sposób trzypiętrowy zamek o zarysie prostokąta z wewnętrznym dziedzińcem z otwartymi arkadami oraz wieżą. Zamek budowano w latach 1565 - 1570. Do ojcowskiego dzieła przyłączył się syn Ctibor, urzędnik biskupa Viléma Prusinovského z Víckova i najwyższy pisarz murgrabiego morawskiego. Jego status i możliwości finansowe pozwoliły mu około 1574-1578 rozbudować zamek, a w szczególności wykończyć dekorację wnętrz w stylu włoskim, prawdopodobnie z pomocą włoskich kamieniarzy i malarzy - wykonano kamienne portale i freski. Freski są wykonane formą malarstwa figóralnego. Możemy zatem zaobserwować sceny z Biblii, epizody z walk z Turkami i wyobrażenia ówczesnej szlachty. Gzymsy również ozdobiono freskami. Postaci dwóch budowniczych zamku uwiecznione zostały przez nieznanych kamieniarzy w figurach z piaskowca umieszczonych na nagrobkach znajdujących się w pobliżu kościoła Świętego Jana Chrzciciela.

Od początku XVII w. właścicielami zamku byli przedstawiciele rodu Podstatských. Zamek nawiedziły dwa pożary w 1690 i 1704 roku. Uszkodzone freski pokryto zwykłym tynkiem a wieżę zwieńczono nową kopułą. Dopiero w 1916 roku zauważono ozdobne freski, które zobaczyły ponownie światło dzienne, wydostając się z pod odpadającego tynku. Budynek był w strasznym stanie. Do tego w czasie wyzwalania wsi pod koniec II wojny światowej spaliło się barokowe zwieńczenie wieży, które zastąpione zostało zwykłym brezentowym dachem. Dopiero w 1953 roku rozpoczęła się odbudowa zamku a w szczególności renowacja fresków. Po dwóch dalszych restauratorskich interwencjach, zamek oraz przylegający do niego park dziś w pełnej krasie służy lokalnej społeczności a także licznym turystom..

Rezydencja znajduje się w ogrodzie przy głównej drodze łączącej Cieszyn i Frydek naprzeciwko skrzyżowania do miasta Třinec. Zamek w stylu neoklasycyzmu wybudował w 30-stych latach XIX w. Emanuel Harasovský i jeho syn Karel. Jest to prosty budynek z prostokątną podstawą, z oryginalną sztukaterią, ciekawym wewnętrznym podziałem i dużymi schodami pośrodku. Całość jest podzielona pilastrami, kończącymi się u góry bogato formowanym gzymsem, nad którym wznosi się mansardowy dach. Okna są osadzone w prostych ramach zdobionych sztukaterią. Od strony ogrodu wygląda to podobnie. Do Dolnotoszanowickiego zamku prowadzi lipowa aleja.
Obiekty zamkowe znajdują się w sąsiedztwie dworskich budynków gospodarczych, które noszą znamiona używalności przez byłą spółdzielnię rolniczą działającą na terenie zamku. Dziś zamek jest pięknie odnowiony i powrócił do rąk właściciela pana Antonína Hegera. Zamek jest wynajęty firmie TOZOS, jako budynek administracyjny. Jest niedostępny dla zwiedzających.

Miejsce: Hluboká 66, 738 01 Frýdek-Místek

Kontakt: Telefon: +420 558 630 051 ? 3

muzembeskyd@telecom.czhttp web.telecom.cz/muzeumbeskyd

Zamek stoi na górze w części Mistek miasta Fridek-Mistek Na zamku ma swoją siedzibę Muzeum Beskyd. Nie nwiele wiadomo o historii zamku, pierwsze nazwisko kojarzone z zamkiem to nazwisko Adama Václava - wzmianka z roku 1545. Od 1918 roku zamek należał do państwa i służył jako biura i mieszkania. W roku 1960 zamek przejęło muzeum. Odbudowano go i teraz służy jako centrum kultury. W latach 1967 - 1968 wschodnie skrzydło przekształcono w pałc ślubów. Nad rzeką stal wcześniej gotycki zamek z pierwszej połowy XIV wieku, który służył do ochrony szlaków handlowych. Z zamku zachował się tylko wewnętrzny rdzeń z kwadratową wieżą. Zamek został następnie zrekonstruowany w barokowym stylu. Barokowe wnętrze zostało zmienione również w kaplicy św. Barbary w drugiej połowie XVII wieku. Zostały tam zbudowane budynki gospodarcze okalające pierwszy dziedziniec. Dzisiejszy zamek jest skromny, ale oferuje zwiedzanie nowych wnętrz zamkowych takich jak: Sala Rycerska, z 35 herbami śląskiej szlachty, eleganckie dębowe meble - takie jak secesyjny parawan lub czarny kubistyczny stół, wieżę widokową - gloriet, kaplicę św. Barbary i wiele innych ciekawych miejsc.

Do wnętrza zamku można się dostać z placu zamkowego. Jeżeli przejdziemy przez przejazd, dostaniemy się na pierwszy dziedziniec, z którego możemy dostać się do zamkowego parku lub do budynku samego zamku. Na pierwszym piętrze zamku znajduje się kilka urządzonych pokoi. Przed zamkiem stoi figura św. Jana Nepomucena z 1727 roku.

Zameczek Larischa to skromna siedziba szlachecka z początku XIX w. Rdzeń budynku jest trochę starszy. W latach 1971 - 1972 przeprowadzono generalny remont całego kompleksu. Wnętrze zostało przystosowane do celów rekreacyjnych, na terenie zamku wybudowano korty tenisowe i specjalne urządzenia do uprawiania sportów wodnych.

Zamek i park znajduje się obecnie w stosunkowo dobrym stanie, od wsi jest oddzielony wydłużonym podzamczem z wysoką wieżą w środku. Mijający czas odmierza zainstalowany na wieży zegar. Wejścia na teren zamku strzeże figura św. Jana Nepomucena oraz figura św. Sebastiana. Barokowy zamek został zbudowany w latach 1640 - 1646 za życia Wacława z Vrbna prawdopodobnie na miejscu byłej twierdzy. Zamek był stopniowo własnością wielu rodów szlacheckich a w 1869 roku hrabia Moritz z Saint Genois postanowił odbudować zamek po pożarze. Wtedy to zamek uzyskal swą dzisiejszą formę cztero skrzydłowego zamku z mansardowym dachem i neoklasycystyczna fasadą. Po II wojnie światowej w roku 1945 cały majątek ostatniego właściciela zamku Otto Stolberga został wywłaszczony a sam zamek został zaadaptowany na szpital. W ten sposób doszło do zmiany przeznaczenia owej budowli, oraz w dużym stopniu negatywnie wpłynęło na jej historyczny charakter. Park, dziś nazwany parkiem Kirilowa, na pamiątkę żołnierza Armii radzieckiej Vasilije A. Kirilova, poległego w walce o Paskov, posiada wiele miejsc do odpoczynku - ławki, na których można przysiąść pośród prastarych drzew. Park był dawniej częścią szlacheckiego majątku.

Miejsce po byłym zamku i dworze w Górnych Domasławicach znajduje się w północnej części miejscowości, za domem nr 115/4 w stromym terenie między drogą prowadzącą z najwyżej położonej części Dolnych Domasławic (Vidikova) do Górnych Domasławic oraz po stoku w kierunku prawego brzegu rzeki Luczina. Przez teren byłego dworu przebiega dziś leśna droga, prowadząca z Górnych Domasławic do kościoła św. Jakuba w Dolnych Domasławicach. Miejsce gdzie stał zamek znajduje się w lewo od tej drogi w kierunku stoku i doliny rzeki Lucziny. Jest oznaczone tablicą informacyjną z opisem nieistniejącego już dziś zamku. W prawo od drogi, na skarpie tuż poniżej wymienionej trasy mieści się zrekonstruowana kaplica św. Anny. Górnodomasławicki zamek wybudowali Grohmanové pod koniec XVIII w. na początku XX w. był własnością barona z Mattencloitu. Zamek swym charakterem nie odróżniał się od okolicznych zamków takich jak - Ropice albo Horní Tošanovice. Była to piętrowa budowla na planie prostokąta z mansardowym dachem. Na terenie zachowały się budynki gospodarskie.