Pierwsza pisemna wzmianka o zamku pochodzi z roku 1285. W ciągu najbliższych czterech wieków biskupi Ołomunieccy rozbudowali Hukvaldy w ciężką twierdze z pięcioma strzelniczymi basztami, co okazało się skuteczne przy odparciu oblężenia Duńskiego i dwóch oblężeń Szwedzkich w ostatnim okresie wojny trzydziestoletniej. Po pożarze z roku 1762 zamek opustoszał. Dziś są to częściowo odnowione ruiny, jedne z największych w Czeskiej Republice. Sylwetkę zamku określają długie zamkowe mury przeplatane basztami górującymi nad całością. Na teren zamku wchodzimy po zwodzonym moście przerzuconym nad fosą oraz bramę osadzoną w zamkowym murze. Zamek wewnętrzny składa się z trzech skrzydeł połączonych z murami i wierzą. Zachowane zostały pomieszczenia znajdujące się na parterze we wschodnim skrzydle Zachodnie skrzydło służyło, jako biskupia rezydencja. Do spacerów posłuży nam rozległy park, w którym znalazł inspirację także czeski genialny kompozytor Leoš Janáček. W przyległym parku w naturalnym amfiteatrze regularnie odbywa się festiwal muzyczny "Janáčkovy Hukvaldy". W amfiteatrze były wystawione wszystkie dzieła operowe Janaczka, opery Bedřicha Smetany i Antonína Dvořáka. Wystawiono tu także operę Nabucco Giusseppe Verdiego.
